De digitale industrie groeit stevig door. Maar als we kijken naar de politieke ontwikkelingen in Den Haag en Brussel is er dit najaar weinig reden tot vreugde. Want nu het beleid en de begroting voor 2019 zichtbaar worden zien we vooral regulering en weinig stimulering. Het kabinet heeft grote ambities op het gebied van digitalisering, maar toont nauwelijks daadkracht als het gaat om de daarvoor benodigde middelen. En geeft vooral flink gas op het thema “eerlijk”. Dat uit zich in regulering gericht op grote spelers. Waarbij men mist dat die nieuwe plichten voor de groten wel in te vullen zijn, maar juist de kleine online ondernemers in de wielen rijdt. Zo ontaard de regelzucht in het tegendeel van waar het voor bedoeld is.
De online industrie is gebaat bij laagdrempeligheid als het gaat om het starten van activiteiten. Tot voor kort was daar ook sprake van in Nederland, en vormde het gunstige ondernemingsklimaat voor online bedrijven een belangrijke factor in het succes van de Nederlandse online sector. Het tij lijkt nu te keren in Den Haag en Brussel. Dat is slecht nieuws voor onze sector.
Van het bedrijfsleven wordt wel een dubbele inspanning verwacht: investeringen voor de ontwikkeling en toepassing van nieuwe technologie, en forse extra investeringen in veiligheid. Daarnaast zijn er voor bedrijven de gevolgen van allerlei nieuwe nationale en Europese wet- en regelgeving. Van sommige bedrijven wordt ook nog een forse bijdrage aan de staatskas verwacht, voor frequenties en leges. Maar het kabinet zelf doet nauwelijks iets om de evidente knelpunten aan te pakken. Digitalisering en veiligheid zijn in de eerste plaats mensenwerk, en dan mag je extra inspanning verwachten op het gebied van wetenschap, onderwijs en arbeidsmarkt – nodig om die geambieerde sprong in digitalisering en innovatie mogelijk te maken.
Regeldruk uit Brussel
Bovenop de gevolgen van de AVG en WBNI, en de extra mogelijkheden voor ingrepen door toezichthouders in eigen land, is er ook een stapel nieuwe wetgeving op komst uit Brussel. De EU zet stevig in op regulering van het internet. Het copyright directive, de voorgenomen e-privacy directive, het de e-evidence plan, en de aanpak van terroristische online content – die bedrijven verplicht om 24 uur per dag, binnen 1 uur, uitingen offline te brengen – en te houden. Daar bovenop komt nog de cyber security act, en een directive voor tackling illegal content online. Internationale organisaties zoals Digital Europe die zich doorgaans gematigd uitlaten noemen het een catastrofe. Het is niets minder dan een frontale aanval op het open internet, de kern van het Nederlandse digitale ecosysteem. Als Brussel zijn zin krijgt, dan gaat de Nederlandse digitale economie dat voelen.
Een oproep van VVD Kamerlid Wörsdörfer om de gevolgen van de e-privacy directive voor het MKB in kaart te brengen werd door de staatssecretaris genegeerd. Blijkbaar vindt ook ons eigen kabinet het hard aanpakken van grote online bedrijven en ongewenste zaken op het internet belangrijker dan digitale innovatie en het behalen van de beoogde koploperpositie.
Het blijft daarom hard nodig dat stichting DINL en haar partners zich flink inspannen om de overheid en de EU te laten zien dat je niet van twee walletjes kunt eten: koploper willen zijn, en tegelijk alles wat je niet aanstaat gaan smoren in een voor het digitale MKB verstikkende deken van regels en papierwinkels. Het evenwicht is compleet zoek. Tijd voor actie dus!
